കള്ളമോതുന്നവര്‍ക്ക്

ദൈവം
കള്ളമോതുന്നവര്‍ക്ക്
കഠിന ശിക്ഷ
കാത്തുവെച്ചിട്ടുണ്ട്‌പോല്‍ !
നിത്യം സുഖമാണെന്നു
കാണുന്നവരോടൊക്കെയും കള്ളമോതി  കാലം  തീര്‍ത്തതിനു
ദൈവം  കാത്തുവെച്ച
ശിക്ഷയുടെ  കടലാഴം

എത്രയാണാവോ ...?

വണ്ടിനെപ്പറ്റി പൂക്കള്‍ക്കെന്നും

വണ്ടിനെപ്പറ്റി പൂക്കള്‍ക്കെന്നും
പരാതിയേയുള്ളൂ
പെണ്ണിന്
ആണിനെപ്പറ്റിയെന്ന പോലെ
എത്ര മധുരം കൊടുത്തിട്ടെന്താ
എത്ര ക്ഷണികനേരം കൊണ്ടാണ്
പൂവിലിരുന്ന് മധു നുകര്‍ന്ന്
അത് പറന്നകലുന്നത്

നീയും നക്ഷത്രവും

നീയും നക്ഷത്രവും
ഒരുപോലെയാണ്
പകല്‍ ഞാന്‍ ഉണരുമ്പോള്‍
പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നിട്ടിലാത്ത
കഥ പറയാന്‍  പിന്നെയും
കാത്തു നില്‍ക്കണം
അന്ധിയോളം...

നിന്നെ തേടിയുള്ള യാത്ര

ഒരിക്കലും
നിന്റെ അരികില്‍ എത്തരുതന്നാണ്
എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥന
നീ ഉള്ളയിടം
നിന്നെ തേടിയുള്ള യാത്രയെക്കള്‍
മാധുര്യമുണ്ടോ..?

നഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്ക്

വെളിച്ചമേ
നിനക്ക് കൃത്യതയുണ്ട്
നീ പുറപ്പെടുകയും വെന്നത്തുകയും
ചെയ്യുന്നതിന്
എനിക്ക് ഒന്നേ പറയാനുള്ളൂ
നീ ഇരുട്ടുമായി കൂട്ടുകൂടരുത്
എവിടയും കയറിവരാന്‍ ഉള്ള
അവന്‍റെ സ്വാതന്ത്രം
നീ കണ്ട സുന്ദരലോകത്തെ
അഴുക്കുപിടിച്ച തുണികളാക്കും
പിന്നെ നീയും പറയും
നഷ്ടങ്ങളുടെ കണക്ക് .......

മുടി

മുടിയിഴ തുമ്പുകളെ
പ്രശംസിച്ചു പാടി പാടി
പിറകെ വരരുതേ
ഒരിഴ പൊട്ടി ചോറില്‍ വന്നതിനു
ആക്രോശത്തിന്റെ വാള്‍മുന
കുത്തിയതിന്റെ പാട്
പെണ്ണിന്റെ നെഞ്ചിലെപ്പോഴുമുണ്ട് -
ഉണങ്ങാതെ ...

ഭ്രാന്ത്

ഇലകളെ മുഴുവന്‍
പൊടുന്നനെ
മണ്ണിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടു
നഗ്നനായി
നാണമില്ലാതെ നില്‍ക്കുന്ന
മരത്തെ കാണുമ്പോഴും

സമയതാളം തെറ്റി
നട്ടുച്ചക്കും
നട്ടപ്പാതിരാ നേരത്തും
പൂവന്‍ കോഴി കൂവുമ്പോഴും

ഒന്നുറങ്ങി തുലഞ്ഞുകൂടെയെന്നു

ചോദിപ്പിക്കും വിധം
നിര്‍ത്താതെ ഓരിയിടുന്ന
ശുനകനെ കേള്‍ക്കുമ്പോഴും

 

ഒരു കല്ലെടുത്ത്‌
എറിയാന്‍ തോന്നും പടി
ഒരു താളവുമില്ലാതെ
പക്ഷി നിര്‍ത്താതെ ചിലക്കുമ്പോഴും

ഞാനൊരു കറുപ്പനാണെന്നു
കാണിച്ചുകൊടുത്ത കണ്ണാടിയെ
കൊത്തി കൊത്തിസ്വയം ഹത്യക്ക് ശ്രമിക്കുന്ന
കാക്കയെ സഹിക്കുമ്പോഴും

ഇല്ലെന്നു തോന്നും
ഇവിടെ
ഭ്രാന്തു വരാത്തവരായി
ആരും!

എവിടെ ?...

പകല്‍ മുഴുവന്‍
വെയില്‍ തിന്നു മരിച്ച
കരിയിലകള്‍
ഒന്ന് ചായാന്‍
എവിടെയാണ്
കൂടൊരുക്കിയത് ..?

സങ്കടം തിന്നു തീര്‍ത്ത
കാര്‍മേഘങ്ങള്‍
കണ്ണീര്‍ വാര്‍ക്കുന്നതിനിടയിൽ
വെളളിമേഘങ്ങൾ
എവിടെയാണ്
ഒളിഞ്ഞിരുന്നത് ..?

ഒരു സുനാമിയായ്
ഇരമ്പുന്നതിനു മുന്‍പേ
ഉളളിലൊതിക്കിവെച്ച
ദേഷ്യത്തിന്‍റെ ആഴം
കടല്‍ എവിടെയാണ്
ഒളിപ്പിച്ചിരുന്നത്..?

ഉടല്‍മരം നഷ്ടപെട്ട
വേരുകളായപ്പോള്‍
ഇലകളാല്‍ തുന്നിക്കെട്ടി
കുടൊരുക്കിയ ചോണനുറുമ്പുകള്‍
എവിടെയാണ്
ഉച്ചകോടി കൂടിയത് ..?

അരുതെന്ന് ചെല്ലുംമുന്പേ
മണ്ണുമാന്തികള്‍ ബലാത്സംഗത്തിനിരയാക്കിയ
മലകള്‍ കയറ്റുമതിചെയ്തപ്പോള്‍
കിടപ്പാടംനഷ്ട്പെട്ട കുഞ്ഞുകുരിവികള്‍
എവിടെയാണ്
ആത്മഹത്യചെയ്തത്‌..?


കാത്തിരിപ്പിന്റെ മാധുര്യം
വിഷാദ രോഗിയായ്
കൂറുമാറിയപ്പോള്‍
മിഴികളിലെ കണ്ണീര്‍തടാകം
എവിടെയാണ്
വറ്റിവരണ്ടത്..?

മഴ

ഓര്‍മ്മകളും
ദു;ഖവും
സന്തോഷവും
തേച്ചു മിനുക്കി
മഴ എവിടെക്കൊ
ഒഴുകി അകലും ...
തന്ന സന്തോഷം തിരിച്ചു ചോദിക്കാതെയും
തന്ന നഷ്ടങ്ങളെ തിരുച്ചു തരാതെയും ....

രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട കരച്ചിലാണ് കവിത

എക്സ്ട്രാ

നിരാശ
കടലോളം
അറ്റമില്ലാതങ്ങിനെ..

സങ്കടം
വാനോളം
എവിടേയോ അറ്റമുണ്ടന്നപോലെ..

പ്രതീക്ഷകള്‍
കൊടുംവേനലില്‍
കുളത്തിലെ ഒടുവിലെ നീര്‍ശ്വാസംപോലെ..

ചിന്തകള്‍
നഷ്ടഗോപുരങ്ങള്‍
പണിതുകൊണ്ടെയിരിക്കുന്നു..

മനസ്സ്
മിഴികളിലൂറിയ നീര്‍ക്കണതതിനു
വിള്ളല്‍ വന്നതെങ്ങേനെയെന്ന്
ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നു.

സന്തോഷം
പിടി തരാതെ
ഒളിച്ചു യാത്ര തുടര്‍ന്ന്
എന്നെ ഒറ്റപെടുതുന്നത്‌
കൊണ്ടാവാം
ഇപ്പോയും ഞാന്‍
ജീവിതത്തില്‍
എക്സ്ട്രാ ബെഞ്ച്‌ലിരിക്കുന്നത്

തോറ്റവരുടെ ഭൂപടത്തില്‍ നിന്ന്..

വാക്ക്,
ശ്വാസം മുട്ടി
യാത്രയായി.
സൌഹ്ര്ദം,
അങ്ങേതെതാടിയില്‍
തൂങ്ങി മരിച്ചു.
സ്നേഹം,
സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക്
യാത്രയായി.
കാലം,
കുരുരുട്ടില്‍
തപ്പിത്തടഞ്ഞു .
പ്രണയം,
ശിശുസംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തില്‍
അലറി.
സ്വപ്നം,
മണിമാളികയില്‍
ശിതീകരണത്തിലായി.
രോഗം,
തിമര്‍ത്തുപെയ്യുന്ന
മഴയായി.
കാറ്റു,
സ്വരം നഷ്ടപെട്ട
ഗായകനായി.
മഴ,
വെയിലിനോടു
കൈപണം വാങ്ങി.
ഒന്ന് പറയട്ടെ സുഹൃര്ത്തെ ,
നീ ശ്വസിച്ചുവിട്ട
അതെ പ്രാണവായുവില്‍
വിഷം കലര്‍ത്തി പരസ്പരം
കൊല്ലുന്നതിനെ മുന്പേ ,
പുതിയ കാലവും
ഇരുട്ട് പരന്ന സംസ്കാരവും
എന്‍റെ സ്വപ്നങള്‍ക്ക് മേല്‍
തീ കൊളുതതുന്നതിനു മുന്പേ
ഞാനും ഓട്ടമല്‍സരത്തിനു
തയ്യാറടുക്കുന്നു
തോറ്റവരുടെ ഭൂപടത്തില്‍
നിന്ന്....

ഓര്‍ക്കാപ്പുറത്ത്
സന്തോഷം വന്നു നാണിപ്പിക്കും.
ദുഃഖം മാത്രമല്ല ഈ ലോകം
എന്ന് പറയും മുന്പേ
വിലാപയാത്രക്ക് കൊടിപിടിക്കാന്‍പോയ
എന്റെ മനസ്സിനെ ...

വേഗത

രാവിന് തണുപ്പേറുന്നു,
പകലിനു ചൂടേറുന്നു, കുറയുന്നു
രാത്രിക്ക് മഞ്ഞു കൂട്ടുവരുന്നു.
ജീവിതം മണ്ടി തീര്‍ക്കുന്നതിനടയില്‍
മാസങ്ങള്‍ക്ക് ഈ മാറ്റം കൂടി
ഇല്ലായിരുന്നങ്കില്‍ നാം -
എങ്ങിനെയാ അറിയുക
മരണത്തിലേക്ക് മാര്‍ച്ചു ചെയ്യുന്ന
ഈ ജീവിതത്തിന്റെ വേഗത ...?

നീ വെട്ടിമാറ്റിയത്

നീ വെട്ടിമാറ്റിയത്
ഉടല്‍ മരമാണ്
നിനക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു
ഞാന്‍ ഭൂമിയെയുംകെട്ടിപ്പിടിച്ചു
ഒരു വേരായി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടന്നു

സ്വപ്നം

ഇന്നലെ ,

പ്രതീക്ഷയയായിരുന്നു

ഓരോ
സ്വപ്നവും
കൊഴിഞ്ഞു പോകുന്നതില്‍
വിലപിക്കാത്ത പൂത്തമരം പോലെ .
ഏഴാകാശവും കടന്നു
സ്വപ്നലോകത്ത് എത്തുമ്പോള്‍
എത്ര തവണ ഞാന്‍
അടിമുടി പൂത്തു പോയിരുന്നു ...

ഇന്ന്,
നിറം മങ്ങിയ
രണ്ടു ചാക്ക് സ്വപ്നങ്ങള്‍
കത്തിച്ചു കളഞ്ഞു,
ബാക്കിയുള്ളവ
കടകണക്കുകള്‍ കൂട്ടി എഴുതുമ്പോള്‍
കണ്ണുറിക്കി കാണിച്ചു
ചിരിക്കാനന്നവണ്ണം നിന്നോട്ടെ...
നാളെ,
കൈപണം കൊടുത്താല്‍

വരികയെങ്കില്‍
കുറച്ചു സ്വപ്നം
മാളിക വീട്ടിലേക് പോകും വഴി
ഒന്ന് വിളിക്കാമായിരുന്നു .
കണ്ണുനീര്‍ തളം കെട്ടിയ എന്‍റെ
കറുത്ത ഹൃദയത്തിലെ
താപനില തോത് കുറയാനന്നവണ്ണം
ഒരു രാത്രിയെങ്കിലും
ഒരു മരമായി വളര്ന്നലോ....

മഴ

മഴ
എനിക്ക്
സഫലമാവാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ
രക്തസാക്ഷി സ്മരണയാണ്‌
കുടയില്ലാതെ കുളിച്ചു നിന്ന
എന്നെ നീ കുടയില്‍ ചേര്‍ത്ത് പ്രണയിച്ചതും,
വസന്തം തിരിച്ചുകിട്ടാതെ
വാടിപ്പോകും വിധം
മനസ്സിനെ ശൂന്യതയില്‍ നിര്‍ത്തി
കൊലചെയ്ത് ഓടിയൊളിച്ചതും
ഈ ഒരു മഴയില്‍ തന്നെയാണല്ലോ ...

നീ പോയതില്‍ പിന്നെ ...

മഴ
മനസ്സില്‍
പ്രണയ ഓര്‍മ്മകളുടെ
വേലിയേററമാണ് ...

ആദ്യ പ്രണയ ലേഖനം തൊട്ടു
നനഞ്ഞു തുടങ്ങും
പിന്നെ മഴ
വല്ലാത്തൊരു കനമായി .

കടല്‍തിരകളെ പോലെ
ഒട്ടും ഉറങ്ങാതെ
പൊലിഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങള്‍
വീശികൊണ്ടിരിക്കും
ആദ്യമനുഭൂതി പകര്‍ന്ന്
പിന്നെ ,ഉറച്ചു പോയ നിരാശയുടെ -
നഷ്ട വിലാപങ്ങളുമായി...

മഴയുടെ ഇടവേളകളില്‍
കൂട് ഒരുക്കി കത്ത് നില്‍ക്കും മുന്പേ
'കാരണങ്ങളുണ്ട് ' എന്ന് പറഞ്ഞു
ഓടി ഒളിച്ച നിന്റെ കാരണങ്ങളും തേടി
മനസ്സ് അലയും ..

ഒടുവില്‍ ഓര്‍മകളിലെ വേലിയിറക്കത്തില്‍
ഉള്ളിലെരിഞമര്‍ന്ന തേങ്ങല്‍
പേനയില്ലാതെ കവിതയെഴുതികൊണ്ടിരിക്കും
ഉറഞ്ഞു ശിലയയിമാറിയ
നമ്മുടെ പ്രണയത്തെപറ്റി.

ദൈവത്തോട് ...

എനിക്കെന്തൊരു  കൊതിയാണന്നോ
സോഷൃലിസം വരാന്‍.
ഒട്ടും പരാതിയില്ല
സോഷൃലിസം നടപ്പാക്കാത്ത
ദൈവത്തോട് .
ഇനി
വിശന്നു കരഞ്ഞവരോടും
വെറുതെ പാത്രത്തില്‍
പച്ചവെള്ളം വേവിച്ചു
അന്ധിയുറങ്ങിയവരോടും
സ്വര്‍ഗത്തിന്‍റെ പടിവാതിലില്‍
എത്തുമ്പോള്‍
വിശപ്പില്ലാത്ത ആ ലോകം
സുന്ദരമായി കാണാനെങ്കിലും
കാത്തുനില്‍ക്കാന്‍ പറയല്ലേ....

മായം

ഇന്നലെ
പരസ്പരം
നിഴല്‍
പകര്‍ന്നു

തണലൊരുക്കിയ
കണ്ണാടികള്‍
ഇന്ന്
ഇടവഴിയില്‍
തുള വീണു

ചിതറിക്കിടക്കുന്നു

സൌഹൃദത്തിന്റെ
കണ്ണാടിക്കൂട്ടിനകത്തു
പ്രണയത്തിന്‍റെ
മായം കലര്‍ന്നതാണത്രെ!

മരണം

ഓരോ മരണവും

ചിലപ്പോള്‍ 
സ്വയം വിശ്രമിക്കാന്‍
പോകുന്നതായിരിക്കും,
അല്ലങ്കില്‍ 
മറ്റാര്‍ക്കോ-
വിശ്രമം കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി 
പോകുന്നതായിരിക്കും.

മഴ

എന്‍റെ കണ്‍കോണിന് മുമ്പില്‍
പെയ്യുന്നത് ചാറ്റല്‍ മഴയാണ്
മനസ്സില്‍ പെയ്യുന്നത്
ഓര്‍മ്മതന്‍ ചാറ്റല്‍ മഴ
എനിക്ക് നീ
സ്വന്തമായതും അന്ന്യയമായതും
ഒരു ചാറ്റല്‍ മഴയില്‍ ആണ് ...